Her Haziran güzel bir sevinç aa sonrası kabus.
Çalışma hayatınızda böyle bir ortamı oluşturmak başarı için çok önemlidir.

Optisyenlik öğrencileri Haziran ayında 2 yıllık okullarını bitirirler.

Sevinc içindedir bir diploma ve meslek sahibi olurlar.

Ama Eylül ayı onlar için de bir hüzün mevsim olabilir.

Sararan yapraklar bir bir düşerken onların da ümitleri suya düşer, gerçeklerle yüz yüze gelirler.
Zaten böyle olacağını da biliyorlardı. İşyeri açmak kira demek, alet demek, mal stoku edinmek demek, müşteri tutmak, piyasada yer bulmak, meslektaşları ile rekabete girmek demektir.

İşin başka bir yönü daha var. Kurulu düzeni olanlara da iş kaybı yönünden kaygı demektir.

4 yıl Eğitim ve Araştırma hastanesinde çalıştım. 
OPTİSYENLERE DEVLET HASTANELERİNDE ÇOK İŞ OLDUĞUNU GÖRDÜM.
Optik aletleri maalesef hemşireler kullanıyor. Göz protezi üretimi gibi bir bölüm yok. Sarı nokta hastalığı ve diyabete bağlı az görmenin zirve yaptığı bir ülkede teleskopik gözlük uygulamasının yeri yok.
KONU ÇOK GENİŞ. Avrupa’ya özenip optisyenlik okullarını açmak iyi ama ama onları “Sadece gözlük yapmakla sınırlamak ” yanlışların en büyüğü…

NE YAPMALI? 2 YILLIK OKULDAN SONRA 2 YIL HASTANELERDE MAAŞLI OLARAK DOKTORLARLA İŞ BİRLİĞİ İÇİNDE ÇALIŞMASIDIR. ARZU EDEN MEZUN OLUNCA DİREKT İŞ YERİ AÇABİLMELİDİR!

AMA AMA okul asla 4 yıla çıkarılmamalıdır, denge bozulur, 2 yıllık 4 yıllık ayırımcılığı ve tartışması başlar.

Dr.Selim HÜSREVOĞLU

Göz Hekimi

Kaynak: www.optisyen.com